Het Liegend Konijn. Jaargang 10

[p. 96]

Gewist

Dit is de boerderij voor zij werd afgebroken:

op een wazige vlek komt uit de gevel
een onherkenbaar gezicht,
de handen zijn met iets donkers bezig,
ik weet niet wat het is.

Het is mij ooit in de ogen geschreven,
want het kind dat er bij staat ben ik.
Zijn mond hangt open, misschien van verbazing,
misschien ook uit schrik.

Wat er gebeurde is niet meer te weten,
het is alles overbelicht,
een man stak iets weg, alsof iets verzwegen,
iets dat bekeken voorgoed

werd gewist.