Het Liegend Konijn. Jaargang 10

[p. 28]

Het moet niet te moeilijk worden

Ik mag niet klagen.
Ik mag dat ook niet
en dan niet omdat er niets te klagen valt
maar omdat het er zo lelijk uitziet, klagen.

Het gaat in je teint zitten, in je gelaat.
Het is ook niet goed voor je spieren
de oppervlaktespanning, het metabolisme
de C02-reductie.

Dit is geen gemakkelijk woordspelletje.
Het heeft geen zin
te klagen
is geen zin bedoel ik, die twee woorden.

Zijn die graatmagere fotomodellen
van geen betekenis, is hun aanwezigheid
zuivere fysica, zijn onze beroemdheden
de wegwerpartikelen die ze ook zijn

het innemende model van de zuivere economie?
Wordt dit gedicht te wetenschappelijk?
Iets valt te snappen door de inhoud
bij elkaar op te tellen.

Zo is het met de dood ook of de uitverkoop.
Ach, het is genoeg om nu en dan
een goed verhaal te vertellen
waarin en waarover genoeg te klagen valt.

[p. 29]

 

Net nu wij

 

het gezellig hebben heeft er altijd wel iemand

 

iets te zeiken

 

maar echt goed klagen? Ho, maar!

 

 

 

Later dat woord gek maken

 

fo to mo del len. Er is reden voor.