Het Liegend Konijn. Jaargang 9

[p. 144]

[het is nu nacht]

het is nu nacht
de winterbloemen roesten in mijn geslagen mond

het is vossennacht
de vachten branden
prachtig
katachtig

oevers beklinken een driemaster in het dringend schuim
als
wee
als het loerend water met de rug naar de Hemel ligt

buldert

en licht