Het Liegend Konijn. Jaargang 9

[p. 53]

15 Augustus

vreemd hoe we onverschillig welkom zijn
deze haven als een moeder die de lakens wast
van al haar luie zonen

de terrassen en de winkels
de mannen met geld
en de vrouwen met strakke broeken

de hitte waarin je vormen vager worden
ik je nauwelijks meer zie
we opnieuw leren ademen
in de smalle stegen van het oude hart

en altijd wel een kerk op slechts wat straten van de zee
waar Maria in een koele hoek op ons staat te wachten
en goudkleurig zwijgt