Het Liegend Konijn. Jaargang 9

[p. 250]

Aan mijn meester

Hoe belangrijk zou wat wij te bespreken hebben zijn als we
de enige waren; de eersten, de laatsten?
Onverdeeld speelde zich alles tussen ons af.

Een zon voor ons om elkaar in te bekijken.
Een maan voor ons om zichtbaar onder te blijven.

Op afstand zouden dieren zonder menselijke trekken de aarde
licht zien glooien waar wij zaten, haar door de ruimte
navigerend met onze gebaren.