Het Liegend Konijn. Jaargang 9

[p. 235]

Les Gorges du Verdon

het is vloeibaar smaragd dat zich diep
in een kloof tussen bergen geslingerd heeft
en het komt uit in een meer, altijd, elke dag
elke avond en verder is dat niet te vatten

altijd komt het punt waar de foto gemaakt
wordt, het liefst op de rand van de afgrond en
niets mag ontbreken, de rotsen, het water
beneden, de staalblauwe lucht, alles moet

vastgelegd worden, op onze gezichten dat wij
overwinnaars zijn, risico's nemen, een soort
van geluk maar na de foto veranderen wij
van gedachten, ons wachten tunnels

onleesbare wegwijzers, hoogtevrees, ons wachten
honger en dorst en het stijgende water en nog
overvalt ons voortijdig de nacht en de zaklamp,
waar hebben wij dan toch de zaklamp gelaten