Het Liegend Konijn. Jaargang 9

[p. 124]

Naar het operatiecircus

Suleika, Khairun en Mohammed stuiven
Met bed en al de gang op. Het wordt tijd.
Het lijkt een match. Als witgekopte duiven
Fladderen ze om mijn vliegende tapijt.

Het bed en ik zijn opgetuigd met lakens,
Catheters, pompen en infusiezakken.
Het is een wonder dat we niemand raken.
‘Ze komen er genadig af, de slakken.’

Ik ben de kerstboom, en dat zijn de ballen!
Rol mij per ijlpost naar het slagersmes.
We gaan toch naar de bliksem met z'n allen.
Hallelujah! Het scalpel knikt van yes.