Het Liegend Konijn. Jaargang 8

[p. 107]

Gevaarlijk gedicht

Dit is een link gedicht. Het grijnst je toe
met valse zwarte letters. Op de stoep
maakt het zich breed als je er langs wilt.

Dit gedicht staat met een kleine, scherpe
schroevendraaier naast je auto, aait de lak
en fluit een toonloos liedje. Dit gedicht

wrijft zich naar binnen als een krijtwit
nabeeld op je netvlies. Het mompelt dingen
achterin je hoofd: ‘Mooie hersenspinsels,

het zou jammer zijn als daar iets mee
gebeurde.’ Het heeft nagetrokken wie je
kent en bent: je surfgedrag, je downloads,

de geheimen op je harde schijf. Dit gedicht
weet waar je zusje woont en erger, waar
haar foto's staan. Het wil maar één ding:

‘Leer me van buiten. Blijf voor altijd bij me.’