Het Liegend Konijn. Jaargang 8

[p. 105]

Mondhygiëniste

Ik beken al, het gedoe met houtjes en touwtjes
wil maar geen gewoonte worden. Mijn tandvlees
bloedt alleen onder jouw stalen haakjes. Thuis
heb ik de neiging niet mijn mond met haken

te bewerken. Ik geef je graag gelijk, maar zie je,
ik vertrouw je motieven niet, zoals een hond
zich ook geen plastic kraag wil laten aanmeten
door de dierenarts. Zo'n ondankbare hond ben ik,

dat ik niet wil weten wat goed voor me is.
En jij, slagvaste hockeymeid, maar redderen met
spiegeltjes en kleurstof die mijn poetsgedrag
verraadt, hoe lelijk mijn mond vol slijm is

van dichtbij. En jij, aan de goede kant van de
leuning, aan de goede kant van de tijd, als je mijn
mond niet steeds maar vulde met tampons en
instrumenten zou ik wel eens willen vragen

waarom ik nu nooit eens een mondhygiëniste
van zestig tegenkom. Sterven jullie jong door fluor,
zware metalen en röntgenstraling, kanonnenvlees
van de orthodontie, of slaan jullie allemaal

een tandarts of kaakchirurg aan jullie haak om
twintig jaar met prachtige tanden te verwelken
op de Heuvelrug, waarna volgt het vreemdgaan
met jongere mondhygiënistes, alimentatie...

[p. 106]

 

Hoe voelt dat, seks in zo'n stoel? Ik vul maar

 

wat in, ik heb de puzzel boven mijn hoofd al drie

 

keer opgelost, ik probeer gewoon een beeld

 

te krijgen. Je krabt in mijn gedachten, zie je,

 

 

 

dan komt er nu eenmaal veel tandsteen mee.