Het Liegend Konijn. Jaargang 8



[pagina 97]
Krijn Peter Hesselink ^o Utrecht, 1976 Recentste bundel: Stil alarm (2009)

[pagina 98]
Uitvaart Ik heb geen eigen bioscoop, maar zij hoeft zich maar uit te strekken op het strand of het filmdoek klapt uit, de zon duikt weg en de projector begint te ratelen soms loopt een meeuw parmantig voor het beeld langs soms breekt de branding door het doek en likt aan onze tenen, zij heeft enkel oog voor het witte doek dat bol staat in de wind We zijn een stipje aan de horizon we zijn een brokje strand van twee bij twee dat losgebroken is, hand in hand ploetert een koppel door het mulle zand een paal is omgewaaid, verkreukeld schurkt een blikje bier tegen de prikkeldraad grenswachters van een vastgelopen land Nu zou het mooi zijn heimelijk neer te kijken tussen de halmen van het helmgras door op hoe dat tweetal zich een weg omhoog zwoegt hoe hij soms even wankelt, zij hem rechttrekt hoe zij soms even stilhoudt, hij haar aankijkt hoe hij vier schoenen aan de veters vasthoudt en rond laat zwiepen in uitgekiende banen hoe zij zich op de duintop aangekomen verwonderd omdraait om met een wijds gebaar naar waar een zware wolk zich op oplichtend water heeft neergevlijd, te zeggen, kijk, daar gaan we

Krijn Peter Hesselink