Het Liegend Konijn. Jaargang 8

[p. 89]

Hubert van Herreweghen

^o Pamel, 1920

Recentste bundel: Webben & wargaren (2009)

[p. 90]

Klokken

De toren was een hoek van 't huis,
klokken donderden van de zolder.

Ik kende noen- en vesperklok,
het angelus driemaal
in het geruisloos dorp
van vóór ik oren had.

Ging toen daar niet mijn moeder groot
van mij, hoor ik ze nog?

Als ze nu luiden over dood
in de stad, holderdebolder,
dwaal ik, om 't rumoer te mijden,
over kouters en door weiden,
woon, als toen, ik in haar schoot,
gaat de bimbam, schok na schok,
weer door ons beiden.