Het Liegend Konijn. Jaargang 8

[p. 65]

Naar het licht

In het bos staat een meisje
met een dichtgeslagen hoofd
boven een gat te turen.

Ik neurie, meisje, meisje,
maar ze reageert niet.

Wat wou je nou meisje,
met die bleekblauwe bloedbaan
op je veels te roze slapen.

Wat wou je nou.

Je rode regenjas, uitgewist.
Als vanzelf druipt hij langs
je hakjes de grond in.

Toe dan, spring dan.

Vergeet je pijpenkrullen niet,
je vlinderknipje, je ponnieplaatjes.

Het is al bijna licht.