Het Liegend Konijn. Jaargang 8



[pagina 184]
Vogelvrouw Vogel Je trekt een streep onder een wolk Je woning is de ruimte Aarde gemaakt van aarde Van vuistdik stro Naast het neerstrijken van de wind Van de tijd Vogel Hier zing jij iedere morgen Over de dood die jouw schaduw nooit meer inhaalt Over het verlies en de verrijzenis uit de as zing jij Over reizen en het geheugen van de zon Niets achterlaten Je hartenklop niet Evenmin de koorts Tussen je poten van ivoor Vogel Gevederde omslag van de leegte Bewaker van het beschilderde hout Die ons naar de overkant bracht Nooit ben je aangekomen Maar gekaapt In het verkeerde mausoleum te kijk gezet
[pagina 185]
Roepnaam vogel Bewasemde adem van een droom Met je bevroren lijf In de volmaakte handen van Brancusi Jij bent er niet want jij bent het vlees En de vlek op mijn ziel Jij bent de rimpel in mijn smal gezicht Monding van alle licht Gekleed als nacht Herken bevoel ik jou In de gouden delta In de vouw van een vrouw.