Het Liegend Konijn. Jaargang 8

[p. 176]

Lichtval

Voor onze vader geen zeven laatste woorden
Hij ging zoals hij altijd ging,
sprak de naam van de componist uit als die van een ongelovige

Doceerde een notenschrift dat haast niemand nu
nog lezen kan, zingen in een dode taal, over eeuwigheid
die al aan zijn eind kwam voor hij stierf

Adem steeg zichtbaar op in kille kerken
maar onbewogen door het wonder
dirigeerde hij

Nu begrijp ik wat hij op tweedehandsmarkten zocht
tussen de ontbrekende vaas van een paar,
vergeten idolen, lege fotolijsten

Hij zocht in de hoop niet te vinden, controleerde alleen
of niet alles wat hij wist al teloor ging
voor hij het losgelaten had