Het Liegend Konijn. Jaargang 8(2010)– [tijdschrift] Liegend Konijn, Het– Auteursrechtelijk beschermd Vorige Volgende [pagina 71] [p. 71] Anne Büdgen o Gouda, 1979 Recentste bundel: ze hapte van een tomaat (2007) [pagina 72] [p. 72] Alles heeft zijn plek je gaat niet met me zwemmen ik heb het in je ogen gezien ze zeggen: zwemmen? nou nee ik zeg: dan niet dat bedoel ik precies zoals ik het zeg je moet doen wat bij je past zwemmen dat is voor de anderen al dat water dat mij steeds een andere kant op zuigt en sleurt en spuugt zoiets geloof je eerder dan laten we zeggen een paginagrote foto van Sarkozy en Bruni in Genève ik blijf kijken naar jou je leest inmiddels een boek en alleen ik weet dat je geen centimeter gelezen hebt zo gaat het ook altijd met vrienden of als we ergens heen gaan er is iets met je jas hij zit scheef of het weer klopt niet dat weet ik want je zegt: het weer ik zeg: wat is er met het weer? [pagina 73] [p. 73] we zijn blut en niet dat jij iemand bent om je daar wat van aan te trekken maar we kunnen het ook niet negeren of hoe denk ik daarover? het is zomer meestal weet ik dat zeker door de vliegen die de weg kwijt raken in de gordijnen en de vogel die de keel kapot zingt voor zijn kroost geef hem eens ongelijk daar bedoel ik verder niets mee je zwemt niet meer met me dat zijn dingen die je zorgvuldig een plek moet geven soms praten we over verhuizen ergens anders zal het in elk geval anders gaan hoewel we elke seconde worden uitgevonden en we volgden toch al niet het nieuws je leest dit centimeter voor centimeter je zegt: deze is niet zoals al die andere [pagina 74] [p. 74] ik kom er zo nadrukkelijk in voor dat er in feite niets van mij overblijft ik zeg: moet dat dan? nee dat hoefde niet het was gewoon een observatie ik zou ijs kunnen halen vroeger was dat iets met tegen het licht in de nacht beklimmen de rinkel koude dood in je keel en dan heter dan ooit alles maakte nog uit je woont ergens het heeft zo zijn beperkingen je knoop schiet van een broek de citruspers weigert elektriciteit te begrijpen dat maakt dan uit we liggen op een kleine handdoek klaar om op te stijgen terwijl je een zanderige bladzijde omslaat zeg je: b-sterren en opblaasborsten doen me weinig het wereldbeeld van die mensen is te obvious, weet je [pagina 75] [p. 75] maar een P. in de Playboy is toch niet wat het lijkt wat vond ik daar nou van? en trouwens straks belet de vloed ons te spreken je hand ligt zo levend naast de mijne later dobberen zomers als kinderen om ons heen jij leest nog steeds ik luister Le Badinage dat is van voor jou Vorige Volgende