Het Liegend Konijn. Jaargang 7



[pagina 22]
In de schemering Dagelijkse schemering, ogen verknald sinds een stekende brief. Daar tussen vergeten radiofrequenties. Op het scheiden van de winter en de ziektedagen bij het afstellen van het jargon en de antennes herinner ik me de reclameborden voor ordentelijk leven en tabak. Alle boodschappen die dit dorp op kan brengen blijven aan je zolen, in je haren plakken daar bovenop woekeren veldleuzen schietwilgen, crossbrommers. Langs de rivier staan de meesten. Bij een sterke oostenwind zijn ze het beste te verstaan. Wat in de bladeren ritselt is niet krachtiger dan wat in mijn aangetaste longen rondwaart, piepend, soms versnellend dan weer sputterend, vuile sproeier kapotte bougie. Blijft een rij auto's over, vinden we achter de wanden, aan de rand van de schacht de groeve, kijken we op de bodem van de rivier. (Enkele regels vrij naar ‘Wiedersehen mit einem Feld’ van Jürgen Becker)