Het Liegend Konijn. Jaargang 7

[p. 15]

Je graast niet gewoon op aarde

Je graast niet gewoon op aarde.
Je staat op een flat.
Onder je honderden buizen en gangen.
Diep in de kelder vuur dat op wil
door lagen steen.

De fossielen klagen.
Niemand lust ze meer.
Hoe hoger je woont,
hoe levender het eten.
Het miert daar, het wormt.
Gras wil verse mest.

De laatst gestorvenen dragen
het dak. Jij leeft daar,
kop in de zon,
poten in het groen,
eten, herkauwen, schijten,
melk maken,
loeien tot de maan.