Het Liegend Konijn. Jaargang 7

[p. 138]

[Toen ik op aanraden van anderen...]

toen ik op aanraden van anderen met uitgestrekte armen stond te zwaaien
naar de ondergaande zon - ik besta ik ook - werd ik blind

het bleek echter om me in te beelden dat ik alle kleuren zag
voorzichtig de velden in het voorjaar aftastend

op hoge laarzen vol vastgeklitte aarde ploegde ik door het veld
alsof ik op een groot bord liep! daar groeide wat op dat kwam iemand toe

aan het begin van de film reed er steevast een trein binnen in het spoor
van de wanhoop vergezichten van op een kabelbaan

appelbomen: waar ik ook heenging kappers knipten mijn haar met weerzin
in essentie ben ik weerloos

in het huis ligt het stof tussen de as die van de sigaret
viel voor hij kon worden afgetikt