Het Liegend Konijn. Jaargang 7



[pagina 99]
Habitat In die stad woonden heel oude mensen. Ze veegden met slepende voeten de straat, steunend op stokken en achter rollators, strompelden rond in cafés, aten troosteloos taart. In die stad woonden wel heel oude mensen. Soms zag je er twee die elkaar arm in arm overeind hielden met een teder zo vanzelfsprekend dat het leek of ze fluisterden blijf nog even blijf nog even, maar ze zwegen zwegen vooral, want als ze hun benen moesten bewegen restte niet genoeg adem om ook nog te spreken. In die stad woonden er veel die tegen het weggaan aanleunden. Ze hoorden er bij het patroon van bestrating en gevels, het eeuwige passen en meten, palen perken pleinen en stegen hemel en aarde bewegen, een bank in de zon.