Het Liegend Konijn. Jaargang 7

[p. 53]

Opgelegde zomer

nergens een klok in huis die straftijd opnam
nergens een weegschaal die het gewicht
van een donkere seconde kon lezen

zo gebeurde het
dat wij werden vergeten
dat wij ons laafden aan een opgelegde zomer
de pitten in het keldergat verstopten

toen alle geluiden aan de muren hingen
in kasten en laden waren opgeborgen
hoorden wij de verlossende klink

een schaduw langs de witgekalkte muren
peilde naar de diepte van berouw

hoe jij moeder om de hals viel
hoe ik haar klein voorbij liep
mij afvroeg waar ze mijn sprookjes had gelegd