Het Liegend Konijn. Jaargang 6

[p. 169]

Adem halen

De gedichten zwijgen.
Zij trekken zich terug in hun woorden.
Zij leggen zich neer bij de feiten.

De feiten zwijgen.

Wat spreekt is wat van zichzelf vertelt,
Grote en kleine verhalen.
Over het begin en het einde, de liefde, de dood.

Over alles wat daar tussenin ligt en geen woorden
Nodig heeft. - Sneeuw, ijs, warmte.

Alles wat de zon aan het smelten brengt, alles wat de mens
Naar het smeltpunt draagt.

Daden stellen zich en stollen.

Wat spreekt is het niet kunnen zwijgen,
De hunker naar het woord.

Want taal ligt niet in de mond, maar in het oor.

In de adem is niemand onschuldig.