Het Liegend Konijn. Jaargang 6

[p. 159]

Entree

De receptionist is een dreumes, zijn zeer officiële pet
zakt tot over zijn oren, nee meneer die komt niet meer
hij zucht er bijna bij zoals hij zijn vader moet hebben zien
doen, hij zucht ongemerkt, maar net iets verlegener iets

aanweziger nog dan zijn vader zou doen, zijn wijsvinger
ijsvinger loopt alle sleutels na en draait en krult en pakt
de enige juiste van de haak, hij zou net als iedereen allang
moeten slapen, het is een nacht gemaakt van slaap maar

hij waakt: nee meneer die komt niet meer, vanavond
niet vannacht niet, zo lang u op haar wacht niet.