Het Liegend Konijn. Jaargang 6

[p. 97]

Voor een goede nachtrust

voor Silke en Paul,
nachtbrakers

Er is een kussen nodig dat je kunt vertrouwen
en dat niet plots van het matras de lucht invliegt,
waarna het zich pardoes laat ploffen op je kop,
vastbesloten je wellustig te wurgen.

Er mag geen zwaarbeschadigde, beklagenswaardige
dag voorafgaan, de maan moet in de wolken zijn,
er moeten trotse goedgemutste sterren staan
waaruit precies voldoende toekomst straalt.

Mannen moeten het kraaien, vrouwen het kakelen
laten. Alle geluid moet uit de dieren weg. Meer nog
dan muggen dienen slaapliedjes en verzen verboden.
En nergens kinderen met hazenlip of horrelvoet.

Er mag geen buurman zijn die met zijn deuren slaat,
geen dronkemansgelal weerklinken in de straat,
geen ochtend die voortijdig wenst te gloren
en koffiegeuren toelaat tot je slaap.

Ook zijn er zoenen nodig, bereid binnenskamers
te blijven en niet brutaal het raam uit te glippen
om zich op lippen van duistere geliefden
in veel te verre bedden neer te vlijen.

Eén enkele beminde is vereist, één enkele,
die weliswaar muisstil naast je te slapen ligt,
maar niet de hele nacht probeert te doen
alsof zij nooit meer, nooit meer ademen zal.