Het Liegend Konijn. Jaargang 6

[p. 96]

Trappen

Er zijn er naar beneden en naar boven.
Ze lijken zo geweldig op elkaar
dat men ze meestal met elkaar verwart.
Toch gaat het sneller naar beneden.

Tussen bedompte kelders en fier firmament:
daar ergens ligt de stek die ik bewoon. Waar het hedendaagse
ondermaanse mij meedogenloos voorbijzoeft
of mij - trap op, trap af - juist breeduit salueert,

misschien wel rakelings langs een Vermeer
of langs licht loensende, olijfgroene ogen.
Er heerst hier veel te veel beneden, mokt de een.
Het barst van al dat boven, zucht een ander,

en ja, hoe heet alweer dat verdomde tegenovergestelde
van het alombekende tegenovergestelde? Waar gaat toch alles
wat verdwijnen moet naartoe? Naar beneden of naar boven?
En zijn daar wel voldoende trappen voor?