Het Liegend Konijn. Jaargang 6

[p. 78]

Shoppen

Heb ik je, sinds ik vraag
waar je bleef sinds je bij me
kwam, vermalen in het sieraad
dat de hondsroos van de avond
stukslaat op het idool van de webcam? En drink

ik daarbij de bedwelming uit de bodem
der kan? En zie ik wie ik hoor me
schieten door het raam de melodie
van de schitter, in de afstand, die ik omring me
vloeiend, als de boom die, boven de flat, buigt

door te verzwijgen wat ik optel: de motoren en het
rubber langs de clito, reuzeroseblauw, uit de enorme
speaker, de vruchten die ze beneden
me verhandelen, het gekochte hijgen en de karren
die daar worden verreden? Maar ik luister door

het te smeden, dit astraal heelal in
smeken, bestaande uit fonkelkralen
van de bede aan de ondergaande
in de zee die de kristallen over de Amstel
me levert om ze in me te laten dalen. En heet het dan

een wonder dat ergens anders bij de centrale
verwarming vat je geen vlam, maar in je trance
beslaan wel de ramen met de branding
van je tranen, of hoor ik het suizen
van je aderen door de waterleidingbuizen, tot

[p. 79]

 

wie je waarneemt ziet je lachend aan

 

kettingen hangen in cellen, naast karkassen

 

van andere door gevangen mede-idolen

 

achtergelaten opblaaspoppen, volgespoten

 

met gassen, of uit de pas paraderen

 

in de reclame voor lasso's om dito

 

 

 

zeepbellen? Of zit je vermomd als de ene

 

achter de kassa waar ze betalen

 

de ander in wie ze je evenmin

 

herkennen, omdat ze weten dat je geen

 

van beiden bent, en heb je je dus ook

 

door jezelf laten foppen?