Het Liegend Konijn. Jaargang 6

[p. 63]

A l'ombre de

woorden houden hun mond.
ik kan hem niet beschrijven.
ik omhels hem in een verlate
gedachtensprong. de avondschemer,

dat moeizame gekruimel,
dat kan mijn vader niet zijn
al kon hij het. want waarover
nietwaar? wie? waarop?

hij ziet ons wat leven bedrijven,
wat fluisteren overdag.
hij werpt een blik in het gelach,

maar ziet daar ook niets blijven.
in ons hart slaan dezelfde
gevoelens hun tent op.