Het Liegend Konijn. Jaargang 5

[p. 202]

Muur na muur

Waarom we er zeker van zijn dat aan het eind van de gang
een deur is - het kan niet dat alles voor niets is geweest
het mag niet dat wij
er moet toch iets zijn.

Door het sleutelgat kijkt een vrouw naar een man
die eeuwenoude patronen in een kiezeltuin veegt als veegt hij
de resten glad van een andere muur.

Ergens moet de deur zich bevinden.
Het is een kwestie van tijd en ruimte die samenvallen.

Als iemand de deur ooit opent
vliegen duizenden flamingo's uit een meer op.

Weldra zal de roze wolk de stad bereiken.