Het Liegend Konijn. Jaargang 5

[p. 148]

Nog in het donker schoof je

vannacht wat slaperig
het witte gordijn opzij en daar
stonden ze stilletjes bij maanlicht
te wachten: de drie giraffen hoog
uittorend boven een menigte
hurkende javanen.
je wrijft je ogen uit zoals je kind
dat half nog slapend voor je bed kwam staan.
zo zou je willen zijn: aan iemand die je vader was
weer vragen wat er nog gebeuren zou vannacht
of had je dat gedroomd?
je krijgt een kruisje op je voorhoofd
en een zoen en dan weer terug.
je staart eenmaal in bed naar het gordijn
waar door een kier het licht van autolampen strijkt
je ziet met ogen dicht
de lichten van het vliegveld en gericht op de hangar
de hoge deuren openstaand met daarin het gordijn
dat deinend als een wade langs hun lange halzen glijdt
de drie giraffen schrijden zachtjes snuivend dichterbij en houden stil.
hier op het platform is het druk: tot in het gras
aan de overkant wachten javanen
hurkend in het donker op wat de ochtend brengen zal.