Het Liegend Konijn. Jaargang 5

[p. 147]

Dit blauw komt nogal

uit de lucht vallen zweeg de sprakeloze.
op de binnenplaats waren de ridders
op hun dampende paarden
blijven stilstaan en keken recht in de laagstaande zon.
het leven is koud voor wie naar woorden dorst
zo dacht de sprakeloze, de ridders zijn nerveus.
vizieren worden opengeschoven. de paarden
zijn onrustig. de late hemel is al donkerblauw
en ook binnen komen de tongen niet echt los.
de sprakeloze wou iets zonder woorden zingen
zo bijvoorbeeld van ridders wanneer ze hun paarden bestijgen
in het ijzige vooruitzicht van hun ondergang.
onze sprakeloze aarzelt nu hij bijna iets zal gaan betekenen
bij de paarden: wie anders kan ze nog in bedwang houden?

ze ruiken het bos om dit slot en in dat natte bos
wachten hoge trommen op het mos de pages staan er
barsten straks en oorverdovend met een niet te stuiten roffel los:
vannacht begint de aanval op het blauw