Het Liegend Konijn. Jaargang 5

[p. 101]

Mozaïek

I

Een gebroken fles, chipsverpakking. En takken (waar afgebroken?)
Kruimels op antieke vloer, de godvergeten troep
van weer een toeristengroep
tot warm gezellig nest waarin de zon, een ei.

II

Is er een sluitingstijd? Wordt het plein weer plein?
Verdampte onweders zijn hoog voorbij getrokken,
versteende haren liggen opgerold, als in doucheputjes,
onder het oog van de Senatoren.

III

Of de helden of de heren
Senatoren, wijn drinkend, olijven
etend. Heb jij zo'n lange arm?
(geef door) Die ogen versmald: de pitten van olijven.

IV

Nu staat nacht. En dan,
dan komt de zwarte kruik. En dan,
dan komt de barst dan komt de vloed
en spoelt de scherven in een sloot.

[p. 102]

V

Maar ik wil dansen! Dansend kleed;
dat danst of het geen eigenaar heeft
en scheurt zich aan een dorentak...
Water is vreemd. Maar het bestaat.

VI

Ik zie je graag, graag, zie je? Ik ga
Nu feesten op dat feest ik. Ga
jou meenemen ik. Heb een huis
van terracotta. Pal aan zee.

VII

Kom opruimen kom boenen kom! Als ik kan
steel ik deze dingen voor je.
Als alles straks weer schoon is neem ik
die olijven voor je mee.

VIII

Of ogen? Olijven! Zo komt uchtend
citronella binnen en het schitterend licht
heeft genoeg aan mij en al de helden
hijgend staand liggend hijgend

[p. 103]

IX

Je zult het zien, ik ben erbij.
Die zee mag opschorten naar de woestijn.
Die praters en hun chips. Verdampen kunnen ze.
Niets deert. De zon geeft uitleg, dear.

X

In die draaikolk meedoen! Schreeuwen!
Zin heeft het. De kleuren stijgen uit het glimmermeer
als reigers. Laat ze los of je gaat mee.
Of nee hou vast hou vast en stijg! Zin heeft dat. Zin.