Het Liegend Konijn. Jaargang 5

[p. 84]

Een veloeren nacht Over de dood van Wang Wei

Iets zeer vredigs ligt over de dood
van Wang Wei;

van hem wordt gezegd

dat in de zevende maand van het jaar
zevenhonderd en ten einde hij

vroeg om penseel en papier,

brieven schreef aan zijn broer, zijn vrienden

en stierf.

Wang Wei liet uit zijn handen gaan gerief
en woorden en lei

zich neer; zijn leven vloeide

uit als 't licht-getinte water waarmee
hij over dunne vellen naar een einder

eindeloos doordampte bergen

dreef en meren, bamboebossen van

een akwarel.

Zó vreedzaam is een dood van woorden; in
woorden wordt zo vredig elke dood dat

daarin iedereen wel sterven wou;

in hen ligt opgebaard de rust, de luister
van dood-zijn, staande achter sterven.

Zó staat achter 't gloeiende getril van

sterren, 't ijlen van de melkweg een

veloeren nacht.