Het Liegend Konijn. Jaargang 5

[p. 70]

[Ik hoorde iemand iets vergeten]

(....)

Ik hoorde iemand iets vergeten,
vond toen zelf een woord niet terug.
Ik was niet oud en ging een meute
jonge honden een Afrikaanse taal,
van onderop zo hoog gestemd, geheel
de uwe maken. Ik keek lang achterom
naar de bloeiende heester die zijn
paarse boetekleed benepen fronste
tot de bloem waarvan de naam
mij zo smadelijk ontschieten kon.