Het Liegend Konijn. Jaargang 5

[p. 30]

Natuurlijke toestand

Het landschap delft de dichter op
(niet andersom) hij ligt tussen
bemoste rotsen in het bos

De uitgeschoven antennes van de dennen
het gras traag wuivend, vogels
fluiten hem vanaf de takken toe

Stilstand is de toestand van het landschap
dat van hem slechts wil dat hij hier ligt
zijn mond vlak aan de oever, roerloos dorstend.

Eerst moet hij leren zijn lichaam te herlezen
zijn bloedbaan te bereizen, zijn mond te vergeven
aan alles wat geen weet van woorden heeft

Pas dan, dan pas zal regen vallen of sneeuw
pas dan zal hij zijn verdwijning begrijpen en
kan het schrijven beginnen met de onzichtbare inkt.