Het Liegend Konijn. Jaargang 5

[p. 363]

Patty Scholten

Kamelenmarkt in Egypte

Ze jammeren en hinken rond. Een voet
is omgeklapt aan 't bovenbeen gebonden,
alsof ze hier vierpoots ontsnappen konden.
Paniek op hun zo stoïcijnse snoet.

De bazen, handelaars in roerend goed,
lachen en praten, tellen geld in ponden.
Kamelen die te licht werden bevonden
zijn snel in 't abattoir tot steak verbloed.

Ze horen toch te deinen door het zand.
Niet zulke wrakke, uit de koers geslagen
woestijnschepen, op deze markt gestrand.

De gids neemt ons weer mee. Een maaltijd wacht
in 't theehuis waar de obers jurken dragen.
Ik eet kameel. Hij is niet taai, maar zacht.