Het Liegend Konijn. Jaargang 5

[p. 270]

5 Terra

Heuvels. Rivier. De zomerzon erboven.
Vogelstippen in de verte.

Ziehier de woning als jij weg bent.
Ziehier het gras toen jij er nog niet was.

Aarde - Wolkenperpetuum majesteit.
Eternelle dingenonverschilligheid.

En een paar keer,

staande op de zandweg
in het tjilpen midden van niks,
of liggend, moegewandeld, in het vakantiefluitekruid,
aan ritsel en lispel lenend het oor,
oog in oog met het wolkbezeilde, planetaire blauw.
Een paar dagplukkersgelukkige keren,
aarde - de vrede van de keverwemelende, warme, bloemgoede wei.