Het Liegend Konijn. Jaargang 5

[p. 123]

Paul Demets

Lavoir

De hitte is potdoof. Het plein wordt niet opgeschud.
Er drijven fietsen voorbij en ijsjes. Ik moet de muren
laten napraten, tegels volgen en de hond
zijn staart. Mannen slapen, hun armen

hangen van de middag af. Bij het stoplicht
kan de bal beter niet oversteken. In de wasplaats
schuimbekt water. Een dochter kromt zich tandeloos
naar haar moeder vroeger. Ze legt zout

op je schouders. Onder het afdak grijpen kaken.
Niet omkijken. Ze wringt het licht.
Het linnen belandt drijfnat nog in de mand.
De zon kookt je shirt, doet naar het lavoir

jouw handen stromen. We staan aan beide
zijden van water. Ik zie ons in een etalage
grijpen in een loodgrijs vel. Ze groeit als ze ons ziet.
Hoe water ook spat, nat wordt ze niet.