Het Liegend Konijn. Jaargang 5

[p. 71]

Genese

O ligt te glinsteren in het water. Ik duik op de tast
naar hem toe, kroos loswoelend. Waar ik eindig
begint hij. Larve, kristal, mineraal, koraaldiertje,
kikkervis. Hij vreet zich vol maden en bruin gras
omhoog. Hij dringt als een luchtbel naar boven,

verzamelt zichzelf in ogen, in armpjes, gebaren.
Hij bevrijdt zich van kieuwen, van kleumige
vaalheid, van slijkgeur en vocht. Ik hou hem
tegen het licht. Hij zuigt zich vol, krijgt gewicht
en glanst in de zon die hem bakert en droog dept.