Het Liegend Konijn. Jaargang 4

[p. 57]

Het eind van het lied

Op een thema van J. Slauerhoff

Wordt zij nooit vrijgezongen?
Blijft zij gevangen in grond,
verder niet losgewrongen
dan heuphoog, haar open mond

donker en rond, om te baren
woorden vervoerd, onvermoed,
altijd gesmoord in de aarde?
Graaf dan, de nagels bebloed,

blind, stikkend in zweet en tranen,
zingend, bezeten, ontzind,
om haar een weg te banen
voordat het zinken begint.