Het Liegend Konijn. Jaargang 3

[p. 185]

Nachoem M. Wijnberg

Heen en weer

Hij gaat heen en weer tussen waar wij zijn en waar de
doden zijn en slaapt met ons en met wie dood is.

Als hij tussen de dijen van een van ons ligt zegt hij
tegen zichzelf dat hij nu daar is alsof hij het zich
anders niet zou mogen herinneren.

Hij was een van twee kinderen die elkaar tegemoet
liepen en vanaf die dag naar elkaar verlangden en hij
keek toe toen zij trouwde en toen zij begraven werd.

Ook waar de doden zijn is hij niet de enige tussen haar
dijen want daar slapen zij met elkaar alsof elk van hen
met elke ander getrouwd geweest is.

Hij zegt dat hij niet bang is aan te raken en hij is meer
dan wij hoe wij zouden willen zijn, hij mag dat willen.