Het Liegend Konijn. Jaargang 3

[p. 178]

Leo Vroman

Een psalm voor ons verdrinken

Systeem!
Met Uw gift van leven vereerd
en dankbaar voor mijn eigenwaan
bijgenaamd Hoger Streven
vraag ik nog nauwelijks verteerd:
Hoe blijf ik voort bestaan
zonder te blijven leven
of omgekeerd?

En al die verdronken lijven
van zoveel vreemdelingen
hebben toch bijna net zo veel
recht als ik die mijn sterfse dingen
nog koester als een geheel?

Voorwaar, mijn lichaam is mijn kerk,
aanbeden door mijn cellen.
Van hun noodlottig meesterwerk
zal geen mijn oordeel vellen.

Maar wie zal ze nog vereren
wanneer hun werk is gedaan
en wie hun meester leren
goedaardig te vergaan?

Wie zal mijn spijs verteren,
en heeft daar nog iets aan?