Het Liegend Konijn. Jaargang 3



[pagina 176]
De omgekeerde wereld is dit vooraf of is het al voorbij? er is vandaag iets met de aarde die zo ver, beneden, in het water ligt dat het leeg wordt in je lijf ik rek mijn armen naar een wetsteen uit hoor mijn afdrukken in was ik dek mij met een dicht gezicht en wandel in een duikerspak dat kapotte zinnen lost het bovenlicht dringt binnen het groeit opnieuw naar buiten als de takken uit een hand ik gooi opstandig schaafsel rond en voel hoe alles langzaam daalt ik herken mezelf als een figuur in nagelaten krijt die aan een verzonken metrohalte die waar de rode stoelen staan die waar een mens gehaast niet zit