Het Liegend Konijn. Jaargang 3

[p. 164]

Alfred Schaffer

Waar is iedereen gebleven?

Ik ben direct gekomen, op een scooter reed ik langs de zee,
nu wil ik weten of ik blijven mag, of je kan overleven in het wild.

Antwoord is uitgesloten, geen gezellige middagen hier
in de zevende hemel - een vette streep door je authenticiteit.
Waar waterijsjes smelten, waar gangsters nog op gangsters lijken.

Dit riekt naar hoogmoed maar medelijden klinkt beter.
Alles gereduceerd tot een luchtfoto hoor ik je zachtjes zingen,
hoe je geheugen een model bouwt van de wereld.

Wie ben jij nog, hoe slik ik mijn woorden in?
Je komt nergens meer vandaan, van je nabijheid weet ik niets,
hoe zou ik je dan kunnen missen?

Altijd moeilijk zo'n gedicht, je hebt ruim baan zolang je in het

ongewisse blijft.

Print de hele handel uit en trots aan mammie laten zien.