Het Liegend Konijn. Jaargang 3

[p. 130]

Gaandeweg

Wie de mummiekist begroef kwam
nooit meer kijken. Begon hij later
de gewoonten, stem en kleren
te verwarren met die van anderen,
bleef hij vergelijken, stonden ook hem
de mond, de vingers niet meer helder bij,
werden ze hergebruikt als materialen
voor iemand die hij zelf ontwierp
en waar zijn wil geen vat op had,
herlas hij zijn notities telkens vaker
uit onmin met het theatrale, het idee
dat hij haar altijd nog bezat.