Het Liegend Konijn. Jaargang 3

[p. 129]

Geurloos

Het doet geen pijn alleen nog maar
in dromen voor te komen en daarvan
niets te merken, binnen te lopen
in een slapers lichte slaap,
zomerhoed op, in geborduurde bloes
en aan je arm de picknickmand,
terwijl de zon de zon bleef
en de zee de zee. De bramenstruiken
hangen ook dit jaar vol. Vogelschedels
liggen wit in zand met holle kassen.
Het kan niet blinder, zei je,
voel die snavels, scherp nog
en zo schoongewassen dat ze
nergens meer naar ruiken.