Het Liegend Konijn. Jaargang 3

[p. 117]

Gerrit Kouwenaar

Een ochtend

Een ochtend of het nooit meer avond wordt
talend naar stilstand was het nooit zo licht

de boomtop staat in brand in vlammen roerloos wit
het onland opent zich maar nergens is een hand

de dag vriest in zijn datum vast, hij ziet zich na
over de brug van taal die anderzijds niet is

hier hoort men thuis zoals men zich verliest
de maaltijd zweet zich koud, de foto drinkt zich blind

hier duurt wat zich bedierf, namaals is goudpapier
dun als de vlinder die onwetend rouwt
en in zijn mantel uit zijn vleugels valt -