Het Liegend Konijn. Jaargang 3

[p. 115]

Wees niet bang

Wees niet bang.
De dood zoekt je niet.
Daar is ze de vrouw niet naar.

Het is je leven zelf
dat je naar je einde afvoert.

En denk nu niet dat zich daar
nog wel wat achter bevindt:
een rivier, een muur, een zwart gat,
met daaraan grenzend een land
waar het leuker is dan hier
waar je nog zijn moet. Veel leuker.
Geen pijn en zo en alle
oude, maar ook nieuwe, geliefdes.
Dat land, dat is er niet.

Bovendien: het leven voert je
wel af, maar tilt je niet op.
Daarvoor is het te zwak.
Het zet je ook niet over.
En er is niemand anders die dat doet.

Net goed.

Had je, domme verlanger die je bent,
maar moeten leren je te koesteren in
het zonnetje van eigen eindigheid.