Het Liegend Konijn. Jaargang 3

[p. 76]

Anna Enquist

Boordevol

Ze streepten mij door in hun logboek,
verbrandden mijn brieven. Waar

besta ik. Bestond, in ontbonden
hersens van dochter. Grond

waar ik ging omwonden met paars,
door het kouter versneden. Nu

vliegen haar kleren op huis aan
voor bijzetting in de meisjeskamer.

Ik besta op haar bedrand, verzamel
wat komt in een barstend vat.

Het lekt uit de naden: zonlicht
op koren, tegen mijn ribben je hand,

kinderstem die mij roept, achteloos.
Ga je verzitten ben je verloren.