Het Liegend Konijn. Jaargang 3

[p. 19]

De wan

aan Heiman Dullaert

Wan ouder dan Rome, gele ode
uit de keel van t kaf gevlogen:
Ochtend komt; de avond over
wacht de wan tot slot de schoven.

Hier rust nog niet de wanner,
duiveluitbanner, korenkarner
die rogge schudde in de korf,
op de aardbol, haast verdord.

De wanner gromt, de wan is rond,
ook aan de muur voor wie hem minnen.
Mensheid van geest en wan van hout;
heet eeuwigheid wel akkerbouw?

Korrel van kaf schiftte hij straf,
de nieuwe wanners legden t af;
ach, nieuwe heer van weg en plein
die wilden wan en wanner zijn.

Wan ouder dan Adam, rode ode
komt uit de sterrenbrand gevlogen.
‘Licht van donker, god van duivel,
schift de wan, rond als de ruimte,

goed van blij en droef van kwaad’.
Hart dat slaat boven huis en straat
want totdat de dood ons scheidt,
want tot de goede eeuwigheid.

1975-2005