Het Liegend Konijn. Jaargang 3

[p. 32]

Wellness

Waarin ik zo lang al blijf. Mat is de glimp
van tegenwoordigheid in een hoek van de kamer.
Een huurhuis waarin de ramen dicht, een danstempel
en de draaitafel die haar draai niet vindt.

Het hoofd, de armen, de benen ook -
alles bevroren onder splinterlicht. En handen
zijn wit als deze tafel. Snij me aan.
Ik honger naar een rave. Door de intercom

wordt chemie op gang gefluisterd.
Dichtsneeuwend, in vlokken duizelend,
daal ik tot een kouder continent.
Iets rekt. In het lichaam

uit het lichaam, de jongleur
kent de cadans. En levert mij op
als ledenpop. Voor een ogenblik
dansen alleen mijn benen

nog.