Het Liegend Konijn. Jaargang 2

[p. 97]

Haar glimlach wekt mij uit de dood I

Ik loop de spiltrap op en denk
bij elke tree aan haar: zij is
in mijn gedachten en van lieverlee
in al mijn ledematen, ooit

zag ik haar fietsen op de brug
over het kanaal, goudgelokt,
gevleugeld en geheel en al bereid
om in de ochtend op te gaan.

Zo heb ik haar in mijn gedachten,
eindeloos en als een schietgebed
onuitgesproken; ik neem de trap
om ademloos voor haar te staan.